شعر در مورد کوهنوردی ، شعر در وصف استقامت و تنهایی کوه فریدون مشیری
شعر در مورد کوهنوردی شعر در مورد کوهنوردی ، شعر در وصف استقامت و تنهایی کوه فریدون مشیری همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد. شعر در مورد کوهنوردی به کوه که می روی ای کوهنورد قله های سربلندی! برایم مقداری هوای تازه بیاور و آزادی! ⇔ ⇔ ⇔⇔ ⇔ ⇔⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ ⇔ شعری در مورد کوهنوردی عشق من ! هرگز لباس جنگ قواره ی تن من نبود و سیگار اعتراض هرگز لبان مرا نبوسیده! آغوشت میتوانست فیروزه ببخشد بر کوهنورد خسته ام و البرز شانه هایت هزار زنجیر ببافد بر تار و پود پیراهنم! بیشتر بخوانید : شعر در مورد هنر ، نقاشی و موسیقی و خطاطی و اشپزی و چوب خیاطی شعر در مورد کوهنوردی کوهنورد استوار ، با یک پا ، پای دیگر را سال ها پیش در جنگ ، هدیه داده است ! کوه ، افراشته به بلندای آسمان ، تا شانه ها زیر مه رفته ، یک قله بیشتر برای فتح ندارد ! کوهنورد ، آخرین چادر را سپیده ی صبح ، همه جا سرد و تاریک ، ترک می کند واز صخره ها ...